Prepoznatljiv zvuk dopire sa stadiona prepunog fudbalskih fanatika. Sinhronizovano kao u transu pjevaju „You’ll Never Walk Alone“, od čijih taktova tijelo prožima jeza i čini da protivnici osjećaju strahopoštovanje. Sam pomen najprepoznatljivijih riječi među navijačkim pjesmama, po automatizmu asocira na fanove Liverpula, mada su je vremenom kao svoju usvojili i drugi klubovi širom planete. Ipak navijači „Redsa“ okupljeni na čuvenom Enfildovom „Kopu“ priredili su neke od najemotivnijih izvođenja famozne melodije, posebno tokom velikih evropskih mečeva.
Liverpul je nošen pjesmom svojih pristalica koji iz nedelje u nedelju prave zastrašujuću i strastvenu atmosferu, učinio Enfild neosvojivom tvrđavom, a tradicionalno himna „You’ll Never Walk Alone“ intonira se neposredno pred sam početak utakmice. Nadaleko poznata pjesma prvi put je snimljena još 1945. godine za potrebe mjuzikla „Carousel“ i tokom godina je doživjela mnogobrojne obrade. Verziju koja je postala opšteprihvaćena među navijačima Liverpula snimili su „Gerry and the Pacemakers“ 1963. godine.
PROČITAJTE JOŠ: Najgore sezone Mančester Junajteda u eri Premijer lige
Numera je doživjela veliki uspjeh, pa je bend iz Liverpula zaposjeo prvo mjesto na „UK Singles Chart“ listi na kom se zadržao četiri nedelje uzastopno. Pjesma koja je osvojila top-liste ubrzo je stekla popularnost u lokalnoj zajednici i nedugo potom „You’ll Never Walk Alone“ postala je himna kluba iz Mersisajd oblasti. Urbana legenda kaže da je frontmen grupe Geri Mersden, tadašnjem menadžeru „Redsa“ Bilu Šenkliju poklonio kopiju singla pred sezonu 1963/64. , a proslavljeni trener navodno nije krio oduševljenje pjesmom koju je čuo.
Intoniranje himne „You’ll Never Walk Alone“ postala je tradicija na svakoj domaćoj utakmici, pa je klub u međuvremenu riječi iz naslova pjesme dodao oficijelnom grbu i fraza se počela koristiti kao zvanični moto Liverpula. More crvenih šalova na slavnom „Kopu“ i fanovi „Redsa“ koji koliko ih grlo nosi, svi kao jedan dirljivo pjevaju svoju himnu prije utakmice, postala je jedna od najprepoznatljivijih scena u istoriji sportskih nadmetanja. Nakon užasne tragedije u Hilsborou 1989. godine u kojoj je 97 navijača izgubilo život, pjesma je među fanvima Liverpula dobila dublje značenje.
Sportski komentator Piter Džons tog kobnog dana bio je svjedok katastrofe, pa je na komemoraciji žrtvama emotivno recitovao stihove himne „You’ll Never Walk Alone“, da bi je zatim otpjevao i crkveni hor. Porodice nastradalih 25 godina vodile su mukotrpan sudski proces ne bi li dokazale da je dio uzroka tragedije i grubi nemar policijskih i medicinskih službi. Pjesma je tako postala i svojevrsni simbol borbe za uključene u kampanji, oličenje nade i prkosa za ljude koji su bili involvirani u procesu, razvivši od tada neraskidivu vezu sa navijačima Liverpula.
Zanimljivo da su pjesmu „You’ll Never Walk Alone“ kao svoju himnu vremenom prisvajali navijači drugih fudbalskih klubova. Nedugo nakon što je Liverpul počeo da koristi numeru, ekipa Seltika iz Glazgova usvojila je kao svoju. Pretpostavlja se da su navijači i rukovodstvo škotskog tima čuli interpretaciju kultne numere pred meč sa „Redsima“ u evropskom polufinalu Kupa pobednika kupova 1966. godine i da ih je atmosfera oduševila. Poslije istorijskog duela numera se odomaćila i na Seltik parku, gdje su je navijači škotskog velikana pjevali uoči evropskih utakmica.
Borusija Dortmund je sredinom devedesetih godina pjesmu „You’ll Never Walk Alone“ učinila svojom. Zapravo je lokalni bend „Pur Harmony“ na sebi svojstven način obradio kultnu numeru na dar fanovima kluba. Nova verzija puštana je sa razglasa stadiona pred početak mečeva i brzo je prihvaćena kao himna njemačkog tima. Tu se ne završava rasprostranjenost hita koji su proslavili navijači Liverpula, već numeru pjevaju i drugi fanovi širom svijeta. Posebno je popularna u Evropi gdje je svojom smatraju pristalice Fejnorda, Kambura, Minhena, a stigla je i do dalekog Japana kao himna F.K. Tokio.
Registrujte se uz promo kod SPORT, preuzmite bonus i kladite se na najbolju sportsku ponudu klikom OVDJE.
