Postoje posebna mjesta na fudbalskoj mapi, mjesta koja su nekako toplija, strastvenija, prosto rečeno fudbalskija. Dortmund je jedno od takvih mjesta, stadion Signal Iduna Park, nekadašnji Vestfalen, dom fudbalera Borusije. Postoji više od nekoliko razloga zašto je lijepo napisati priču o ovom klubu. Prvi među jednakima je taj što je ovo najvatreniji dio, naizgled ”hladne” Njemačke. Drugi je taj što je Borusija Dortmund u poslednjoj deceniji izbacila čitavu plejadu igrača svjetskog kalibra.
Upravo u poslednjoj rečenici se krije motivacija za pisanjem ovog teksta. U tekućoj sezoni, zablistao je Džud , u prethodnoj je hit godine bio Erling Haland. Nekoliko godina unazad, to su bili Robert Levandovski, pa Pjer Emerik Obamejang, pa Džejdon Sančo. Zajedničko za sve njih je to da ih je Borusija regrutovala iz mnogo manjih klubova, relativno jeftino platila, uvela u svoj sistem i kasnije prodala po višestruko skupljoj cijeni, a od njih napravila igrače najvećeg svjetskog nivoa. Sve ovo ih potpuno zasluženo, stavlja u poziciju majstora fudbalskog skautinga.
Ako se vratimo malo više od deceniju unazad i to vrijeme kada je Jirgen Klop započinjao svoj mandat na Vestfalenu, primijetićemo možda i transfer koji je bio ”game changer” u ovom klubu. Maltene niotkuda, a suštinski iz Leh Poznanja, za nešto manje od 5 miliona, Borusiju pojačava Robert Levandovski, njen najuticajniji centarfor u 21. vijeku. Robert se uz Klopovu dirigentsku palicu razvija u ponajboljeg centarfora svijeta i poslije više trofejsnih sezona pojačava najvećeg konkurenta, Bajern iz Minhena.
Levandovski je otišao bez obeštećenja, ali sve što je uradio za ovaj klub, čini transfer možda i najvećim u istoriji kluba. Ovim transferom, skauting služba Borusije je podigla ljestvicu vrlo visoko. Vrlo dobar potez se desio u tom nekom sličnom vremenu, kada je za 5.5 miliona, iz Nirnberga stigao Ilkaj Gandogan. Njemački reprezentativac je postao stub veznog reda Borusije, dio je najvećih uspjeha kluba, a prodat je Mančester Sitiju za 5 puta više novca od onoga koliko je plaćen.
Pravi naslednik Roberta Levandovskog u napadu kluba je bio Pjer Emerik Obamejang, Gabonac skautiran u Sent Etjenu, plaćen 13 miliona, bio je više godina okosnica kluba i ponajbolji napadač Evrope. U trenutku kada je bio na svom zenitu, prodat je Arsenalu za 64 miliona, čime se ova trgovina pokazala jednako efikasnom i iplativom. Dortmundov sistem je još jednom pokazao svoje vrhunsko poznavanje fudbala.
U par navrata, Borusija je napravila sjajan skauting, sjajnu trgovinu, odličnu prodaju, ali njihovi kupci se ne mogu nazvati toliko srećnim. Prije svega, Osman Dembele, koji u redove ”žuto-crnih” stiže iz Rena, za velikih 35 miliona, igra odličnu sezonu i postaje mamac za Barselonu, koja ga plaća nestvarnih 135 miliona. Dembele se nije proslavio u Blaugrani, nije ostavio toliko veliki trag, pa je nekoliko sezona kasnije, za trostruko manje novca prodat u PSG.
Još ekstremniji primjer je Džejdon Sančo, koji je za 20 miliona stigao iz Mančester Sitija. Sančo je bio jedan od najboljih igrača Borusije u vremenu koje je proveo u Dortmundu. Vjerovalo se da će u Mančester Junajtedu koji ga je kupio za 85 miliona nastaviti trend i postati jedan od najboljih igrača Evrope. U četi Erika Ten Haga je postao još samo jedna preskupo plaćena zvijezda nezadovoljna svojim statusom, bez pravih minuta i bez prave prilike.
Priču valja završiti u onom tonu kako je i početo. Sa primjerima koji su win win situacije za sve učesnike u transferima. Erling Haland je u ovom momentu najbolji centarfor svijeta. Na velikoj sceni se pojavio u dresu Red Bull Salzburga, odakle ga je za 20 miliona kupio upravo Dortmund i tu je bajka krenula. Sjajna sezona ipo na Signal Iduna Parku, dovoljna za Mančester Siti koji je svoju novu zvijezdu platio 60 miliona i time se osigurao sa najboljim napadačem današnjice. Erling Haland je bio najbolji igrač ”Građana” u njihovoj istorijskoj sezoni, prvoj u istoriji u kojoj su podigli pehar namijenjen pobjedniku Lige Šampiona.
Poslednji udarac Dortmundovog trgovinskog i fudbalskog znanja je prelazak Džuda Belingema u Real Madrid. Prije nekoliko sezona, Belingem je stigao iz Birmingema za 30 miliona, a pored sjajnog mandata u Borusiji, prodat je za 103 miliona, pri čemu su sve stranke ovog procesa u apsolutnom dobitku.
Ne smije se zanemariti ni podatak da je sjajna transfer politika kluba zasnovana i na produktima svoje škole. Tako je Mario Gece, heroj nacije sa Mundijala iz 2014. prodat Bajernu iz Minhena za 37 miliona, a Kristijan Pulišić Čelsiju za 64 miliona. U čitavoj ovoj priči, možda i najbolja trgovina, kada se sve uzme u obzir je kupovina Marka Rojsa iz Menhengladbaha, za 17 miliona. Čovjeka koji je Borusiji Dortmund dao sve i čovjeka koje je uvijek imao svoju cijenu, ali koji nikada nije bio na prodaji.
