Prethodnog vikenda je počela još jedna sezona u španskoj Primeri. Već na startu derbi, gdje je vicešampion Real Madrid gostovao na San Mamesu, vrućem terenu u fudbalskom srcu Baskije. Bilbao se nadao bodovima, dobrom otvaranju sezone, ali sve što smo mogli vidjeti jeste još jedna lekcija fudbalskog učitelja kakav je . Benzema na ”Bliskom istoku”, Luka Modrić i Toni Kros na klupi, Kurtoa povrijeđen, a na terenu ekipa puna mladosti, srca i te čuvene Karlove fudbalske filozofije koja odiše strašću, poštovanjem i na kraju, rezultatom.
Gdje god da je Karlo Anćeloti bio, tu je bilo i uspjeha. Da je slučajno ili faktor sreće u pitanju, bilo bi previše, jer ta ”čuda” je kreirao i kao igrač i kao trener. Jedan je od svega nekoliko trenera koji su osvajali evropska klupska takmičenja i kao aktivni protagonisti i kao treneri, a jedini je trener na svijetu koji je osvojio naslov prvaka u svakoj od liga ”petice”. Sve to je vrlo jasan znak, da je ovaj fudbalski džentlmen nekad davno čuo i zapamtio tajnu kako se to pravi uspjeh u napopularnijem sportu na svijetu.
Kao igrač, nekad Karlito, a danas Don Karlo je osvojio jednom Skudeto sa Romom, a potom dva puta sa Milanom u zlatnoj generaciji sa početka devedestih koja je dva puta osvojila i Evropski Kup. Bio je i član reprezentacije Italije, za koju je postigao i jedan pogodak. Karijera koja je svakako bila respektabilna, ali ni blizu kvalitetna koliko sve ono što je u nastavku karijere napravio kao trener.
Izvor slike: FB Carlo Ancelotti
Svoju trenersku karijeru je započeo u nižim ligama u svojoj domovini, u Reggiani, da bi potom predvodio Parmu, u onom vremenu kada je taj klub već počeo doživljavati svoje magične trenutke slave. Može se reći da je Karlo bio važan šraf u podizanju sistema i brenda kakav je bila Parma tih godina. Boravak u Parmi je bio zatišje pred pravu fudbalsku buru, obzirom da je pred kraj drugog milenijuma predvodio sa klupe Juventus. Stara dama je bila moćan tim pod Karlovim vođstvom, ali od trofeja, za te dvije godine je stigao samo osvojen Intertoto kup, što dovoljno govori o snazi Serie A u tom periodu. Alesandro Del Piero, Pipo Inzagi, Antonio Konte, Zinedin Zidan su igrali sjajno u ovom mandatu.
A onda, 8 godina vladavine svjetskim fudbalom, na klupi Rosonera iz Milana. Dvije osvojene Lige šampiona, pobjede u finalima nad Liverpulom i Juventusom, uz to tragičan poraz u čuvenom finalu iz Istanbula (takođe od Liverpula) kada je Milan prosuo vođstvo sa poluvremena od 3:0. Uz te dvije titule, jednom je osvojena Seria A, i to je jasan podatak da je u tom trenutku, Kalćo bio najjača liga svijeta, jer je podjednako bilo teško osvojiti domaće prvenstvo koliko i Ligu Šampiona. Karlo je na klupi Milana osvojio i jedno Svjetsko klupsko prvenstvo. Mimo svega onoga što ne može biti zapisano, stvorio je i vodio vjerovatno najbolji tim svih vremena na svijetu.
Izvor slike: FB Carlo Ancelotti
Iz Milana se, poput njegovog omiljenog golgetera, Andrija Ševčenka, otisnuo put ostrva, gdje je sa Čelsijem osvojio duplu krunu u sezoni 2009-10. Sledeća destinacija, krunisana domaćom titulom je bila PSG, a nakon toga počinje još jedan njegov epski mandat. Real Madrid u kom je sada, odakle je jednom odlazio, ali gdje je takođe osvojio 2 titule Lige Šampiona, 2 puta Svjetsko klupsko prvenstvo i jednom La ligu. Prva evropska titula je bila sa Kristijanom Ronaldom kao centralnom figurom, a druga, vjerovatno i mnogo slađa, iz pozicije ”underdog-a”, gdje je u polufinalu pao premoćni Mančester Siti, a u finalu mašinerija Jirgena Klopa. U prethodnoj sezoni, ponovo je bio blizu, ali ovoga puta, Građani iz Mančestera su bili mnogo snažniji.
U periodu između dva mandata u Madridu, vodio je Bajern iz Minhena, gdje je osvojena dupla kruna u sezoni 2016/17, Everton u čak dvije sezone, a uspio je osjetiti i vrelu Napolitansku krv, vodeći njihovu fudbalsku instituciju, Napoli.
Priča o Karlu Anćelotiju nije samo priča o nizanju uspjeha, rekorda i priča o jednom od najtrofejnijih trenera svih vremena. Priča o Karlu je priča o jednom fudbalskom džentlmenu, fudbalskom mangupu koji je uvijek znao da u svlačionici kreira ambijent poštovanja, relacije u kojima je on svojim igračima autoritet, ali i prijatelj. Neko ko ima kredibilitet da mu se vjeruje i neko ko vjeruje u svoje igrače. To je vjerovatno i njegov recept za one najosjetljivije stvari koje su potpuno nezavisne od fudbalskog znanja. One stvari, od kojih trofeji uglavnom i zavise.
Izvor slike: FB Carlo Ancelotti
Ranja
Veliki strucnjak.