Vlado Šćepanović - biografija

Vlado Šćepanović rođen je 13. novembra 1975. godine u Kolašinu. Šćepanović je bivši crnogorski košarkaš, a sadašnji košarkaški trener. U karijeri igrao je na pozicija beka.

Vlado je košarku počeo da trenira u Gorštaku iz Kolašina do svoje 18. godine kada prelazi u podgoričku Budućnost. U ekipi Budućnosti je bio 7 godina, sve do 2000. godine, kada prelazi u Efes Pilsen.

Za sedam godina koliko je proveo u Budućnosti, Šćepanović je osvojio dva prvenstva (1999. i 2000. godine) i 2 kupa Jugoslavije (1996. i 1998.). U Efes Pilsenu provodi jednu sezonu i sa ekipom iz Istanbula osvaja Kup Turske.

Šćepanović se nakon Turske seli u Beograd, tačnije KK Partizan u kojem ostaje svega godinu dana u prvom navratu. U sezoni 2001/02 Partizan osvaja duplu krunu sa veoma jakom ekipom – Šćepanović, Vujanić, Jovo Stanojević, Nenad Krstić, Nenad Čanak, Đuro Ostojić, Vule Avdalović itd. Sa klupe ih je predvodio Duško Vujošević, dok je pomoćni trener bio Aleksandar Džikić.

Nakon Partizana, Šćepanović se seli u Bolonju, tačnije ekipu Skipera (današnji Fortitudo). Zbog povrede propustio je skoro godinu dana i tokom sezone je raskinuo ugovor sa Italijanima. Nakon što se oporavio od povrede, Vlado je potpisao ponovo za Partizan do kraja 2003/04 sezone.

U sezoni 2003/04 Partizan je osvojio državno prvenstvo a upravo je Šćepanović bio najzaslužniji za pobjedu. Naime, na osam sekundi do kraja, pri rezultatu 77-77, Šćepanović je uzeo loptu ispod svog koša i driblao sve do desnog, skraćenog kornera, odakle je preko ruke pogodio u poslednjoj sekundi za pobjedu Partizana.

Ekipa Partizana je u toj sezoni bila izuzetno jaka i imali su nekoliko sjajnih igrača u rosteru: Džerald Braun, Fred Haus, Kecman, Krstić, Kosta Perović, Avdalović, Ostojić..

Nakon osvojene titule sa Partizanom seli se u Grčku tj. odlazi u legendarni Panatinaikos. U Panatinaikosu provodi dvije sezone i u obije sezone osvaja duplu krunu sa ekipom.

Nakon Panatinaikosa je jednu sezonu proveo u solunskom PAOK-u. Uslijedile su dvije sezone u Granadi, jedna u Mursiji a poslednji angažman je imao 2011. godine u grčkom Paneliniosu, nakon čega je završio karijeru.

Najveći uspjeh u karijeri mu je najvjerovatnije zlato sa seniorskom reprezentacijom SR Jugoslavije  Svetskom prvenstvu 1998. u Atini. Jugoslavija je u Atini u četvrtfinalu izbacila Argentinu, u polufinalu domaćine Grčku, dok je u finalu savladana Rusija.

Ekipu su činili: Dejan Bodiroga, Vlado Šćepanović, Saša Obradović, Nikola Lončar, Dragan Lukovski, Miroslav Berić, Aleksandar Đorđević, Željko Rebrača, Predrag Drobnjak, Nikola Bulatović, Dejan Tomašević i Milenko Topić.

Naredne godine je osvojio bronzanu medalju na Evropskom prvenstvu 1999. u Francuskoj, da bi dvije godine kasnije osvojio još jedno zlato, ovoga puta na Evropskom prvenstvu 2001. u Turskoj. 

Nakon raspada državene zajednice Srbije i Crne Gore, Šćepanović je nastupao za reprezentaciju Crne Gore. Kao kapiten je predvodio crnogorski nacionalni tim na Evropskom prvenstvu 2011. u Litvaniji.

Prvi posao kao šef stručnog štaba je dobio u Podgorici. Budućnost je pod njim u ABA Ligi imala 8 pobjeda i samo jedan poraz. Nakon poraza od Karpoš Sokolija u Makedoniji, Šćepanović je podnio ostavku u novembru 2016. godine.

Nakon Budućnosti priključio se stručnom štabu Brose Basketa kao pomoćni trener Trinkijerija. Nakon Brose Basketa, Trinkijeri je prošle sezone preuzeo Partizan a Vlado mu se ponovo pridružio kao pomoćnik. Italijan sa korijenima iz eks Jugoslavije, napušta Partizan između sezone 2019/20 i 2020/21 i odlazi u minhenski Bajern, dok Šćepanović prihvata mjesto prvog trenera crno bijelih.